موج بوسه هایت مرا به دریای آغوشت کشاند___

ومن آنجا کنار تو غرق عشق شدم!

لبخند کنج لبم,کنار تو در آن قاب عکس کهنه,

به من اثبات کرد که من هم روزی شادی را در آغوش گرفته ام...

در آنسوی دلتنگیها...نقش تو بر دیوار دل تماشایی است!

با نوازشی آباد کن ویرانه تن را...

افسوس,نزدیک رسیدن___کال چیده شدم___

چشمها گریان___

خاطره ها سوزان,تن در حسرت آخرین هم آغوشی___

بیرون کشید از دل,

سپردش به فراموشی...

در این زندان___

آزادی از اندیشه فراتر نمی رود___

وقتی بالها را به جرم پرواز می سوزانند!

برگرد....

مروارید عشقت را در اعماق دریای دلم جا گذاشته ای...

ازشب رفتنت,شمعی در دلم روشن شده,

که پروانه یادت به دورش می سوزد,

هراس من از سوختن پروانه نیست,از خامشی دلگیر دلم می ترسم!

با خیالت تصویری می سازم تا....

 بی قراری ام در آن محو شود!