وقتی با دستات گل احساس تو قلبمو پرپرکردی، دیگه واسه اومدن بارون دعا نکردم!

تو به هوای او پرواز کن....من به هوای تو پرپر میزنم...

دلتنگیهایم را به شبهای پاییز سپرده ام,به شبهای پر ملال و بی مهری که مرا به ویرانی می کشاند..دلم هوس شبهای تابستان دارد...چه زود دچار درد خزان شدم،...من که آبستن بهار تو بودم،چگونه هم آغوش زمستانت شوم چگونه؟

از یه جایی دیگه باید گذاشت و رفت... وقتی که از سراب تو به تو میرسه و سیراب میشه!

زندگیه دیگه! یه روز اونقدر خوشحالی که میگی خدایا کاش هیچوقت نمیرم, یه روز اونقدر غمها روت آوار میشن که میگی خدایا دیگه بسمه هر چی کشیدم... یه روز دلتو میشکنن,یه روز تو دل می شکنی... زندگی همینه! مثله یه سال زودگذر با چهار تا فصل... منتهی بهار یکی طولانی تره, و واسه یکی دیگه زمستونش نمی گذره... اگه یه روز به منطق من رسیدی,تازه می فهمی باید بگذری و به هیچ چیز دل نبندی,چون نه امروز موندگاره و نه به فردا اعتباره...

جمعه ی من،شنبه ی تو رو بهونه می کنه،وقتی دلم واست تنگ میشه،یاد هیچ شنبه ای آرومم نمیکنه.

من که با دستان تو نجات یافته بودم,گمان نمیکردم دستانم را رها کنی تا غرق تنهایی شوم!

وقتی میگویی دوستت دارم ...,چشمانم را میبندم بروی حقیقتی که از تو در من جاریست ....باید از باتو بودن لذت برد,چاره ای نیست!

مثل هر روز کناردلواپسیها نشسته و با خود زمزمه می کنم: شاید آنکه دیروز دلم را با خود برد, امروز برای بردن دلتنگیها بیاید....شاید....