امشب آخرین شب ساله! دلم واسه شنیدن صدات پر میکشه،دلم میخواست می تونستم واسه آخرین بار بهت بگم چقدر دوست دارم،چقدر لحظات با تو بودن واسم مقدسن و چقد بدون تو احساس تنهایی می کنم...،تنهاتر از تمام سالهای عمرم امشب رو می گذرونم...افسوس که تو اینا رو درک نمی کنی؟ چون با عشق غریبه ای،...کاش جای هوس کمی به احساس صادقانه من مدیون میشدی؟فکر صدای نفسات تو آغوشش آزارم میده...و من از فرط غم سعی می کنم عشق تو رو از یاد ببرم... اما تنها عشق می دونه که دارم به خاطر تو با دلم چیکار می کنم!تنها عشق میدونه!

چقدر کوچک است دنیا!.... وقتی در چشمان مردی در آن سوی زمین قرار دارد!

از قلم تا اقلیم تو... فاصله ای نیست،جز چند سطر عاشقانه!...... به دقیقه ای... کیلومترها....دوستت دارم....!

بوسه هایت کوتاهند،مثل شعرهای من،تا بیایی بخوانی،تمام شده اند....!

خورشید را در آغوش گرفته ای،پاهایت را به بوسه های دریا سپرده ای،موهایت را به دست نسیم..... چه خوش غیرتم من!

پنداشتی گذشته مرد؟ آن بوسه ها چو دانه های الماس در گوشواره از یادم آویزان است..

سالِ نو،غمِ نو! غمِ نداشتنت که کهنه نمی شه! وقتی دلت شاد نباشه! لبخند پسته هم واست میشه حسرت!

همیشه دلتنگیم... دلتنگ کسی که اگه می دونست دلتنگی یعنی چی؟هیچ وقت تنهامون نمیذاشت...!

کاش رویاهام رو دست تویی که توانایی نابود کردنشون رو داشتی نمی سپردم...

سوختم ولی چه بیهوده،درست مثل سیگاری روشن میان لبهای زنی که سیگاری نیست...!